Ταχύτητα Επεξεργασίας και Μαθησιακές Δυσκολίες

 Οι περισσότεροι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας. Είναι σαν ο εγκέφαλος να τρέχει με 45 χιλιόμετρα την ώρα, όταν ο υπόλοιπος κόσμος (και όλες οι πληροφορίες του περιβάλλοντος) τρέχουν με 60 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτοί οι μαθητές υπερβαίνουν συνεχώς τον εαυτό τους χωρίς τελικά να  μπορούν να συμβαδίσουν. Έχουν δυσκολία στην αυτόματη και με ευχέρεια εκτέλεση απλών γνωστικών έργων ειδικά όταν απαιτείται νοητική απόδοση εστιασμένη στη συγκέντρωση.

Οι μαθητές που βιώνουν μια γενική δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας συχνά έχουν μαθησιακές δυσκολίες σε πολλούς από τους ακαδημαϊκούς τομείς, λόγω της αδυναμίας τους να επεξεργάζονται τα είδη των πληροφοριών γρήγορα και αυτόματα. Συγκεκριμένες δυσκολίες μπορεί να συναντούν:

Η ταχύτητα επεξεργασίας επηρεάζει:

• τη βραχυπρόθεσμη μνήμη (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη μακροπρόθεσμη ανάκτησης (υπό την πίεση του χρόνου)
• την ταχύτητα ομιλίας, εύρεση/ανάκληση  λέξης
• την ταχύτητα γραφής
• την ταχύτητα ανάγνωσης
• την προσοχή
• τον συλλογισμό (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη γενική ταχύτητα απόκρισης

«Αόρατα παιδιά»: Ένα συγκλονιστικό βίντεο για τα παιδιά με αναπηρία στα ελληνικά σχολεία!

Από τα 200.000 παιδιά με αναπηρία στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι μόνο το 15% πηγαίνει σχολείο.

Το υπόλοιπο 85%, δηλαδή περίπου 170.000 παιδιά, παραμένουν «αόρατα» από τις εκπαιδευτικές κοινότητες, περιορίζοντας τις πιθανότητες τους να γίνουν ορατοί πολίτες στο μέλλον.

Το μείζον αυτό θέμα παρουσιάζει η ActionAid με ένα βίντεο και μας καλεί να υπογράψουμε στο actionaid.gr/aoratapaidia προκείμενου τα παιδιά με αναπηρία να γίνουν ορατά σε όλα τα σχολεία…

Δείτε το βίντεο…

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ "Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία"

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Παιδιά, νέοι και κατάθλιψη

Παρόλο που η έλλειψη διάθεσης σχετίζεται με τους ενήλικες, συχνά επηρεάζει κάθε ηλικία. Παιδιά και έφηβοι ενδέχεται να βιώσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους κάποια ψυχική ασθένεια, όπως η κατάθλιψη. Παρόλα αυτά, από την πλευρά τους οι ενήλικες συχνά παραγνωρίζουν τα προβλήματα των παιδιών, αφού η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών γίνεται συχνά μέσα από τη δική τους οπτική. Εντούτοις, η πίεση, η οποία ασκείται, καθώς μεγαλώνουν είναι μεγάλη και είναι σημαντικό να μας υπενθυμίζεται ότι τα προβλήματά τους δεν είναι ασήμαντα  και ότι χρειάζεται να ενσκήψουμε με πιο υπεύθυνο τρόπο στη νεανική κατάθλιψη.

Ηχολαλία: Γιατί το Παιδί μου Επαναλαμβάνει Ό,τι Λέω;

Επαναλαμβάνει το παιδί σας τις δικές σας λέξεις ή τις λέξεις των άλλων, αυτά που ακούει στην τηλεόραση ή τους ήχους που προέρχονται από το περιβάλλον; Τα παιδιά, τα οποία δεν εμφανίζουν καθυστέρηση στην ομιλία και ανήκουν στο φάσμα των αυτιστικών διαταραχών, τείνουν να επαναλαμβάνουν λέξεις και φράσεις, χωρίς να κατανοούν πλήρως τη σημασία τους, κάτι που συνιστά την ηχολαλία.

Tips....

Υπάρχουν παιδιά που κουράζονται με το γράψιμο λόγω μη σωστής λαβής του μολυβιού τους. Ψάξαμε και βρήκαμε μικρά βοηθήματα/ μαξιλαράκια για να κάνουμε το γράψιμο παιχνίδι. 
Με τη σωστή τοποθέτηση των δακτύλων
• δεν υπάρχει πίεση στη βάση του χεριού και τον καρπό 
• δεν τραυματίζονται τα δάχτυλα
• υπάρχει πιο γρήγορος ρυθμός γραφής
• μειώνεται ο χρόνος και η διάρκεια γραφής των δραστηριοτήτων
(εικόνα 1: The Crossover grip from The Pencil, 

εικόνα 2-3: The Writing Claw)

«Ακαδημία των Ειδικών» , μια ταινία animation για τον αυτισμό !

  

Προκειτε για μια όμορφη και σύντομη ταινία για όλη την οικογένεια.

Το ίδρυμα Orange σε συνεργασία με τον Ισπανο καλλιτέχνη Miguel Gallardo παρουσιάζουν την Ακαδημία των Ειδικών, μια μικρού μήκους animation ταινία.

Η ταινία δείχνει με έναν απλό και ευχάριστο τρόπο τα ιδιαίτερα ταλέντα τα οποία πολλά παιδιά με αυτισμό έχουν και τα οποία δεν είναι πάντοτε κατανοητά σε όσους δεν τα γνωρίζουν.

Αυτή η ταινία επιχειρεί να δώσει στο ευρύ κοινό μια καλύτερη ενημέρωση για τον αυτισμό στην κοινωνία.

Αυτισμός και ειδικά ενδιαφέροντα

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αυτισμού το οποίο συναντάται συχνά στα άτομα που ανήκουν στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος ή του συνδρόμου Άσπεργκερ, είναι η ενασχόληση με «ειδικά ενδιαφέροντα».
Η συχνότητά του μάλιστα είναι τέτοια που το καθιστά ένα από τα διαγνωστικά κριτήρια των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών DSM-IV, ένα από τα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου Άσπεργκερ είναι «οι επαναλαμβανόμενες και στερεοτυπικές συμπεριφορές που είναι μη φυσιολογικές, είτε σε επίπεδο έντασης ή συγκέντρωσης». Στην τελευταία έκδοση του DSM, το DSM-V, τα διαγνωστικά κριτήρια των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος περιλαμβάνουν«αρκετά περιορισμένα ενδιαφέροντα που είναι μη φυσιολογικά είτε στην ένταση είτε στη συγκέντρωση (π.χ. προσκόλληση ή ενασχόληση με ασυνήθιστα αντικείμενα ή ενδιαφέροντα).

Αντίληψη Χωρικών Σχέσεων

ΗΑντίληψη Χωρικών Σχέσεων είναι μια από τις πιο σημαντικές δεξιότητες οπτικής αντίληψης, καθώς επηρεάζει τη συμμετοχή και την επίδοση ενός παιδιού σε καθημερινές ακαδημαϊκές, και όχι μόνο, δραστηριότητες. Μας βοηθά να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας και πώς αυτό οργανώνεται γύρω μας. Πρόκειται για την αντίληψη της σχέσης στον χώρο:
Α) Μεταξύ του παρατηρητή και άλλων ανθρώπων ή αντικειμένων (πχ η πόρτα βρίσκεται δεξιά μου, ο μπαμπάς βρίσκεται μπροστά μου). Σε αυτήν την περίπτωση το σημείο αναφοράς είναι το σώμα του παρατηρητή και η θέση των υπολοίπων καθορίζεται σε σχέση με αυτό.
Β) Μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων ή αντικειμένων (πχ το παιχνίδι βρίσκεται πάνω από το κουτί, η αδερφή μου κάθεται δίπλα στη μαμά μου). Σε αυτήν την περίπτωση το σημείο αναφοράς βρίσκεται έξω από το σώμα του παρατηρητή και η θέση των υπολοίπων καθορίζεται σε σχέση με κάποιο άλλο σταθερό σημείο.

Καθρεπτική ή Κατοπτρική Δυσλεξία

Καθρεπτική ή Κατοπτρική Δυσλεξία

Ο όρος καθρεπτική ή κατοπτρική δυσλεξία αναφέρεται στην ικανότητα ενός παιδιού να διαβάζει ή να γράφει από τα δεξιά προς τα αριστερά (σαν να διαβάζει ή να γράφει τα γράμματα και τους αριθμούς από έναν καθρέφτη). Δηλαδή, η ανάγνωση και η γραφή του γίνονται σε αντίθετη κατεύθυνση από την κανονική. Μπορεί να σχηματίζει σωστά τα γράμματα μέσα στις λέξεις και τους αριθμούς, αλλά να τα εκτελεί προς λανθασμένη κατεύθυνση (Μήτσιου, 2008, Σπινάρη, 2014 και Serani, 2012).

Διαταραχή της Αισθητηριακής Επεξεργασίας: Πρωτοπόρα έρευνα ανακαλύπτει τα βιολογικά αίτια στα παιδιά.

Παρόλο που η Διαταραχή της Αισθητηριακής Επεξεργασίας (ΔΑΕ) στα παιδιά είναι πιο συνηθισμένη από τον αυτισμό και το ίδιο συνήθης με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), δε συγκεντρώνει την υφιστάμενη προσοχή από τους ειδικούς, αφού δεν έχει αναγνωριστεί ως ξεχωριστή διαταραχή. Σε μία πολύ σημαντική μελέτη του Πανεπιστημίου του SanFransisco, ανακαλύφθηκε ότι παιδιά με ΔΑΕ έχουν υπολογίσιμες διαφορές στη δομή του εγκεφάλου, αποδεικνύοντας για πρώτη φορά τα βιολογικά αίτια της διαταραχής αυτής και διαχωρίζοντάς την από τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Ένας από τους λόγους που οι ειδικοί είχαν παραβλέψει τη διαταραχή αυτή είναι ότι συχνά εκδηλώνει συννοσηρότητα με τον αυτισμό ή ΔΕΠΥ και δεν έχει καταγραφεί στα ψυχοδιαγνωστικά εγχειρίδια που χρησιμοποιούν οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι.

Η ζωή στο φάσμα του αυτισμού: Εφηβεία!!!

   Ο ρόλος των εργοθεραπευτών έγκειται στο να βοηθούν τα άτομα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, στο σχολείο, στο σπίτι, στην κοινότητα. Οι έφηβοι που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν καθημερινά δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση και την αισθητηριακή επεξεργασία. Οι ακόλουθες προτάσεις προέρχονται από εργοθεραπευτές που εργάζονται με εφήβους που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα.

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας (Β’ Μέρος)

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας παιδιών μετά την ηλικία των 3 ετών.

Η ανάπτυξη της γλώσσας είναι μια διαδικασία που ξεκινάει από νωρίς στη ζωή του ανθρώπου, με τη μίμηση και την επανάληψη ήχων που παράγουν οι άλλοι άνθρωποι. Τα στάδια της γλωσσικής ανάπτυξης εξελίσσονται από το πιο απλό στο πιο σύνθετο. Τα βρέφη ξεκινούν χωρίς καμία επίσημη γλώσσα. Επικοινωνούν μέσω των κραυγών και των κινήσεων του σώματος.

Ενώ τα βρέφη χρησιμοποιούν το σώμα τους, τις κραυγές και άλλα προ-λεκτικά φωνήματα, ώστε να επικοινωνούν, η γλώσσα γίνεται πιο περίπλοκη και διαρθρωμένη καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται. Αρχίζουν να εκφράζονται προφορικά σε διάφορες ηλικίες και το καθένα αναπτύσσει το δικό του ρυθμό. Τα περισσότερα παιδιά, όμως, μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα, χωρίς ειδική συνειδητή εντολή από τους γονείς τους.

Το άρθρο αυτό παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά. Παρουσιάζει την τυπική ανάπτυξη της γλώσσας στην ηλικία των 3, 4 και 5 ετών. Οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν την ανάπτυξη της γλώσσας του παιδιού τους και να συζητούν τις ανησυχίες τους με Ειδικούς (Αναπτυξιολόγους, Παιδοψυχίατρους, Λογοθεραπευτές). Εάν νομίζετε ότι το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, η έγκαιρη διάγνωση θα βοηθήσει σημαντικά στην αποκατάσταση των δυσκολιών.

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας (Α’ Μέρος)

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας παιδιών πριν την ηλικία των 3 ετών.

Τα παιδιά μαθαίνουν να επικοινωνούν πολύ πριν αναπτύξουν τη μορφή και το περιεχόμενο της γλώσσας. Τα βρέφη γεννιούνται με ένα ρεπερτόριο συναισθηματικών συμπεριφορών που επιτρέπουν την επικοινωνία των βασικών αναγκών και ήδη από το πρώτο έτος της ζωής τους είναι σε θέση να επικοινωνούν περαιτέρω την πρόθεσή τους για τους άλλους μέσω ενός συνδυασμού βλεμματικής επαφής, φώνησης και χειρονομίας.
 Αν και αρχικά τα βρέφη δεν έχουν επίγνωση των προγλωσσικών συμπεριφορών, οι συνεπείς και ενδεχόμενες απαντήσεις των φροντιστών τονίζουν και διδάσκουν την επικοινωνιακή φύση της γλώσσας.

Cluttering– Μία διαταραχή ρυθμού της ομιλίας

Χαρακτηριστικά cluttering

Όπως και ο τραυλισμός, έτσι και το cluttering είναι μια διαταραχή του ρυθμού της ομιλίας. Ωστόσο, οι δύο αυτές διαταραχές διαφέρουν μεταξύ τους. Το cluttering περιλαμβάνει εκτεταμένες διακοπές στη φυσιολογική ροή της ομιλίας, οι οποίες προέρχονται από την ανοργάνωτη, γρήγορη ομιλία. Σε αντίθεση με τον τραυλισμό, στο cluttering το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πει, αλλά δεν μπορεί να το εκφράσει. Συχνά, το cluttering συγχέεται με τον τραυλισμό, αφού η εμφάνισή του γίνεται σχεδόν παράλληλα με αυτόν.

Σύνδρομο Asperger και Bullying-Τεχνικές Διαχείρισης

Δυστυχώς για τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού ο σχολικός εκφοβισμός είναι συχνό φαινόμενο. Πιο συχνά θύματα του εκφοβισμού είναι τα παιδιά με σύνδρομο Asperger. Τελευταίες έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που φέρονται ως θύτες επιλέγουν ως θύματα παιδιά συναισθηματικά ευάλωτα.

Σχολικός εκφοβισμός: 5 τρόποι να μην πέσει το παιδί θύμα bullying!!!

Παλιά ο σχολικός εκφοβισμός ήταν κάτι ακραίο, σπάνιο, που βλέπαμε σε αμερικάνικες ταινίες ή ακούγαμε σποραδικά στις ειδήσεις. Πλέον, όμως, το φαινόμενο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στα ελληνικά σχολεία, και μάλιστα αφορά όλο και μικρότερες ηλικίες, με περιστατικά που πραγματοποιούνται ακόμα και στις αυλές των παιδικών σταθμών. Μερικά αποτελεσματικά βήματα για να προλάβετε τη «θυματοποίηση» του δικού σας παιδιού είναι τα εξής:

Αυτισμός και σχολικός εκφοβισμός

Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και η κατανόηση της εκφοβιστικής συμπεριφοράς έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια.  Παρόλα αυτά οι μαθητές με αυτισμό παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτοι σε εκφοβιστική συμπεριφορά.

Στρατηγικές Μελέτης στο Σπίτι – Ρουτίνες και Συστήματα κινήτρων

Ρουτίνες και συστήματα κινήτρων προκειμένου να βοηθήσετε τα παιδιά να επιτύχουν

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς έρχεται μία άλλη αρχή που μερικές φορές οι γονείς την φοβούνται: η εργασία στο σπίτι. Αυτός είναι ο καλύτερος οδηγός για να βοηθήσετε τα παιδιά να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι με επιτυχία απ’ ότι έχουμε δει, ο οποίος δημοσιεύθηκε από την Εθνική Ένωση Σχολικών Ψυχολόγων στην ιστοσελίδα τους, NASPonline.org. 

Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές που οι γονείς μπορούν να αξιοποιήσουν για τη μείωση των δυσκολιών όσον αφορά τις εργασίες στο σπίτι. Η πρώτη είναι να θεσπιστούν σαφείς ρουτίνες γύρω από την εργασία στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων του πότε και πού γίνονται οι εργασίες και τη δημιουργία καθημερινών προγραμμάτων για τις εργασίες στο σπίτι. Η δεύτερη είναι να εγκαταστήσουμε ανταμοιβές ή κίνητρα προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουμε σε παιδιά, για τα οποία οι «καλοί βαθμοί» δεν είναι επαρκής ανταμοιβή για να κάνουν τις εργασίες στο σπίτι.

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ): Τα υπέρ και τα κατά!!

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή η οποία επηρεάζει κυρίως τη συμπεριφορά. Τα παιδιά, με αυτή τη διαταραχή, χαρακτηρίζονται ως απρόσεκτα, παρορμητικά και κυρίως, υπερκινητικά.

Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ
Έρευνες έδειξαν πως στα αγόρια τα παρακάτω χαρακτηριστικά γίνονται εμφανή πριν από τα 7 χρόνια, ενώ στα κορίτσια μετά από τα 7 χρόνια. Τα κορίτσια, επίσης, παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης, αντιμετωπίζουν προβλήματα στη διατροφή τους (ανορεξία ή βουλιμία) και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες αποτυχίες στις σχέσεις με τους άλλους και στο χώρο εργασίας τους, απ’ ότι συμβαίνει στα αγόρια.

Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είναι τα εξής:

• Είναι παρορμητικά (ενεργούν αυθόρμητα, είναι ανυπόμονα και απαιτούν την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους, αλλιώς θυμώνουν εύκολα).
• Είναι απρόσεκτα (δυσκολεύονται στο να ακολουθούν οδηγίες, χάνουν πράγματα, η προσοχή τους διασπάται από τα διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα, αφαιρούνται εύκολα, αγχώνονται, αφήνουν μισοτελειωμένες δουλειές, δεν ακούν όταν κάποιος τους απευθύνει το λόγο).
• Είναι υπερκινητικά (κινούνται γρήγορα με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπή σε ατυχήματα, υπάρχει έλλειψη ηρεμίας, αισθάνονται την ανάγκη να κρατούν, πάντα, κάτι στα χέρια τους, έχουν εμφανή εκνευρισμό).
• Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
• Δεν αντέχουν τις αλλαγές στη ρουτίνα τους.
• Παρουσιάζουν αστάθεια στη διάθεσή τους.
• Αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου.

Στο σχολείο

• Δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο ελεύθερο παιχνίδι.
• Κουνιούνται πέρα δώθε στο θρανίο τους.
• Γράφουν γρήγορα και πολλές φορές δυσανάγνωστα (το 60% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν δυσγραφία).
• Είναι αργοί στην ανάγνωση κειμένων και δυσκολεύονται στην ανάγνωση ποιημάτων.
• Κάνουν ορθογραφικά λάθη.
• Αργούν να κάνουν τις αριθμητικές πράξεις και δείχνουν εμφανή εκνευρισμό και ανυπομονησία στην επίλυση των προβλημάτων.
• Παρουσιάζουν ανεπαρκή έλεγχο των λεπτών κινήσεων με αποτέλεσμα να υστερούν στην κοπτική και στη ζωγραφική.
• Δεν τελειώνουν τις σχολικές τους εργασίες.

Τα θετικά χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ

• Έχουν πολύ χιούμορ.
• Είναι δραστήρια και έξυπνα.
• Είναι αυθόρμητα και επίμονα.
• Δε βαριούνται εύκολα.
• Είναι πρόθυμα στο να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα.
• Γνωρίζουν πως να διασκεδάζουν το κοινό.
• Είναι πολύ καλοί στην παρέα.
• Δείχνουν ευαισθησία στις ανάγκες των άλλων.
• Τα βγάζουν πέρα σε δύσκολες καταστάσεις.
• Έχουν πολλή φαντασία.
• Είναι καλοί στους αυτοσχεδιασμούς.
• Είναι καινοτόμοι.
• Προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να αποδίδουν εξίσου με τους συμμαθητές τους, στο σχολείο.
• Είναι τόσο φιλότιμα, που προσπαθούν πολύ ώστε να μην απογοητεύσουν τους γονείς και τους δασκάλους του.

Τρόποι Αντιμετώπισης

Στην τάξη

• Το παιδί κάθεται στο μπροστινό θρανίο, απέναντι από την έδρα της δασκάλας. Η δασκάλα προσπαθεί να διατηρεί, συχνά, οπτική επαφή.
  
• Γύρω από το παιδί, καλό είναι, να μην υπάρχουν ερεθίσματα που του διασπούν την προσοχή.
  Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, είναι σημαντικό να υπάρχει ησυχία και σωστή οργάνωση. Οι όποιες οδηγίες που δίνονται να είναι με απλά λόγια.
• Όταν η δασκάλα καταλάβει πως το παιδί δεν προσέχει, απλά τον χτυπά στην πλάτη για να το επαναφέρει.
• Κατά τη διάρκεια κάποιας σχολικής εργασίας, η δασκάλα δεν επιτρέπει στο παιδί να σηκωθεί αν, βέβαια, δεν υπάρχει πολύ σημαντικός λόγος.
• Η δασκάλα μαζί με το παιδί βάζουν καθημερινούς στόχους, όπως π.χ. το παιδί να παραμείνει στη θέση του για 15’ λεπτά ή να αντιγράψει μια πρόταση χωρίς να διασπαστεί η προσοχή του. Κάθε φορά που το παιδί θα πετυχαίνει το στόχο του, θα παίρνει από ένα αυτοκόλλητο ή κάποιον έπαινο.
• Η δασκάλα μπορεί να έχει μια κάρτα σημειώσεων πάνω στην οποία θα αναγράφεται η συμπεριφορά του παιδιού μέσα και έξω από την τάξη και η πορεία ενός συγκεκριμένου στόχου. Στο τέλος της σχολικής ημέρας, αυτή η κάρτα αποστέλλεται στο σπίτι, έτσι ώστε να ελεγθεί από τους γονείς.
• Το παιδί έχει, πάντα, ένα τετράδιο όπου, μαζί με τη δασκάλα, γράφει τις αυριανές σχολικές του εργασίες.
  Είναι σημαντικό η επικοινωνία δασκάλου και παιδιού να είναι ξεκάθαρη και φιλική, έτσι ώστε το παιδί να νιώσει ασφάλεια.

Στο σπίτι

• Ο γονιός προσπαθεί να ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα ρουτίνας. Αν είναι να αλλάξει κάτι και ο γονιός, ήδη, το γνωρίζει οφείλει να ενημερώσει το παιδί. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ προτιμούν τη ρουτίνα στο πρόγραμμά τους γιατί νιώθουν ασφαλή. Δεν τους αρέσουν ιδιαίτερα οι εκπλήξεις.
• Στην πόρτα του ψυγείου, ο γονιός τοποθετεί το καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού και το διαβάζουν μαζί το πρωί πριν εκείνο φύγει για το σχολείο.
• Ο γονιός πρέπει να διαμορφώσει κατάλληλα το χώρο που διαβάζει το παιδί (συνήθως το δωμάτιό του), έτσι ώστε να είναι, μεν, ένα ευχάριστο περιβάλλον, αλλά να μην υπάρχουν πολλά ερεθίσματα γύρω του. Πάνω στο γραφείο του να βρίσκονται μόνο τα μαθήματα που έχει να κάνει (ξεκινάει από τα πιο δύσκολα) και τα μολύβια του.
• Είναι σημαντικό για το παιδί να μην ξεφεύγει από το χρονοδιάγραμμά του. Να γνωρίζει πως τόσος χρόνος χρειάζεται για το διάβασμά του και τόσος χρόνος για κάποια εξωσχολική δραστηριότητα.
• Είναι σημαντικό ο γονιός να κρατάει το παιδί στη θέση του μέχρι να ολοκληρώσει τη σχολική του εργασία. Εκείνη την ώρα προσπαθεί να του δείξει τρόπους, έτσι ώστε να οργανώσει καλύτερα τις εργασίες του και το χρόνο που απαιτείται για την κάθε μια.
• Όταν βλέπει ο γονιός πως το παιδί δυσκολεύεται σε κάποια άσκηση, τη χωρίζει σε μικρότερα κομμάτια και δίνει χρόνο στο παιδί να ολοκληρώσει το κάθε κομμάτι.
• Αν το παιδί επιθυμεί να μελετά μόνο του στο δικό του χώρο, τότε μπορεί να γίνει κάποια συμφωνία, όπως μόλις το παιδί ολοκληρώσει τις εργασίες του ο γονιός, απλά, να τις ελέγξει.
• Ο γονιός δεν πρέπει να ξεχνάει την επιβράβευση.
• Όταν το παιδί τελειώσει τη μελέτη των μαθημάτων του, ο γονιός το βοηθάει να ετοιμάσει την τσάντα του.
• Καλό είναι ο γονιός να βάζει το παιδί νωρίς για ύπνο, διαβάζοντάς του κάποιο παραμύθι. Επίσης ένα χλιαρό μπάνιο και ένα ζεστό γάλα θα το βοηθήσουν να χαλαρώσει.