Η ζωή στο φάσμα του αυτισμού: Εφηβεία

Ο ρόλος των εργοθεραπευτών έγκειται στο να βοηθούν τα άτομα στις καθημερινές τους δραστηριότητες, στο σχολείο, στο σπίτι, στην κοινότητα. Οι έφηβοι που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν καθημερινά δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση και την αισθητηριακή επεξεργασία. Οι ακόλουθες προτάσεις προέρχονται από εργοθεραπευτές που εργάζονται με εφήβους που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα.

   

Μίμηση, μία σημαντική δεξιότητα

 

Η μίμηση είναι μία από τις βασικότερες λειτουργίες μάθησης όταν πρόκειται για παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Ωστόσο, δυσκολεύει τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, καθώς απαιτείται να επιστήσουν την προσοχή τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στις πράξεις κάποιου ατόμου. Είναι πιθανόν το παιδί να είναι σε θέση να εκτελέσει πολλές από τις πράξεις που βλέπει, χωρίς όμως να κατανοεί την έννοια της μίμησης. Για παράδειγμα, ίσως μπορεί να χειροκροτήσει, αλλά όταν του ζητηθεί να μιμηθεί κάποιον άλλον που χειροκροτεί, να αδυνατεί να ανταποκριθεί. Το πιο δύσκολο είναι η κατανόηση της ίδιας της διαδικασίας της μίμησης καθώς και το ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εκμάθησης. Ξεκινήστε με τους πιο απλούς τρόπους μίμησης και συνεχίστε σταδιακά με πιο περίπλοκους.

Τα πρώτα βήματα της Ανάπτυξης του Γραπτού Λόγου

Το παιδί, ήδη από την ηλικία των 2 με 3 χρονών κάνει τα πρώτα του βήματα για τη δραστηριότητα της γραφής.Μέσα από τη μίμηση, παρατηρώντας τον τρόπο που γράφουν οι ενήλικες, κάνει τα πρώτα του γρατζουνίσματα, όπου μετά την ηλικία των 3 χρόνων αρχίζουν με αργό ρυθμό να παίρνουν μορφή. Περίπου από την ηλικία των 6 χρόνων, το παιδί μπαίνει στο στάδιο εκμάθησης και γραφής των γραμμάτων της Αλφαβήτου και μέχρι το 10 ο έτος της ηλικίας του γράφει περίπου 2.500 λέξεις.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες, περίπου το 70%, αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες στη δραστηριότητα της γραφής. Τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά είναι τα εξής:

• Δυσκολίες στην εκμάθηση βασικών κανόνων γραφής (αντιστοίχιση κεφαλαίων γραμμάτων με μικρών και το αντίστροφο, σημεία στίξης, τήρηση τονισμού, τήρηση αποστάσεων).
• Ορθογραφικά λάθη στο θεματικό και καταληκτικό κομμάτι των λέξεων.
• Όχι σωστός συντακτικός σχηματισμός των προτάσεων.
• Όχι ενεργή συμμετοχή στις γραφοκινητικές δραστηριότητες.
• Δυσανάλογα και δυσανάγνωστα γράμματα.
• Το γραπτό είναι ακατάστατο και με μουντζούρες.

Η αντιμετώπιση όλων των παραπάνω θα πρέπει να είναι στοχευόμενη και να βασίζεται στους βασικούς κανόνες της γραμματικής και του συντακτικού από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.

Προσανατολισμός στον χώρο - Προτεινόμενες δεξιότητες

Ο προσανατολισμός στον χώρο είναι στενά συνδεδεμένος με το σχήμα του σώματος, γιατί για να προσανατολιστεί το παιδί μέσα στον χώρο , πρέπει να ανατρέξει στο σώμα του και να καθορίσει την θέση που κατέχει σε σχέση με τα αντικείμενα που το περιβάλλουν. Οι βασικές έννοιες στον προσανατολισμό στον χώρο είναι : πάνω – κάτω, μέσα – έξω, μπροστά – πίσω, ψηλά – χαμηλά, δίπλα, απέναντι, δεξιά - αριστερά, κοντά - μακριά. Οι έννοιες αυτές είναι δύσκολο να κατανοηθούν από το παιδί. Γι αυτό πρέπει να εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία στην καθημερινότητά μας για να βοηθήσουμε το παιδί να τις κατακτήσει. 

Το παιδί που προσανατολίζετε καλά μέσα στον χώρο θα τα καταφέρει πιο γρήγορα και πιο καλά στο σχολείο, πχ στην ανάγνωση και γραφή γιατί θα αντιληφθεί καλύτερα την διεύθυνση των γραμμάτων. 

10 συμβουλές για τα πρωτάκια!

Η Α΄ δημοτικού είναι ένα κομβικό σημείο στη ζωή του παιδιού γιατί σηματοδοτεί την εισαγωγή του στην ενεργή σχολική πραγματικότητα. Συζητήστε με το παιδί πώς πρέπει να είναι η συμπεριφορά του στην τάξη. Τα παιδιά έρχονται στο δημοτικό σχολείο από περιβάλλον πιο ελεύθερο και δε γνωρίζουν πράγματα απλά, όπως ότι πρέπει να καθόμαστε στο θρανίο ήσυχα, να παρακολουθούμε προσεκτικά το δάσκαλο κ.τ.λ. 

Τα παιδιά συνήθως μέσα στις δυο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη της σχολικής χρονιάςπροσαρμόζονται στα νέα δεδομένα, εφόσον έχει προηγηθεί η φοίτησή τους στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο.

Υπάρχουν όμως και παιδιά-μαθητές, που δυσκολεύονται να ενταχθούν και παρουσιάζουν άρνηση ακόμα και φοβία για το σχολείο. Αυτό πρέπει, εφόσον παρατηρηθεί , να αντιμετωπιστεί αμέσως. Αν το παιδί αντιδρά έντονα, δεν πρέπει να μείνει στο σπίτι. Η απομάκρυνσή του από το σχολείο θα δημιουργήσει μαθησιακά κενά και μεγαλύτερη απόσταση από το σχολικό περιβάλλον.

Ο ρόλος του γονιού είναι να προσπαθεί να ενθαρρύνει το παιδί και να μην του μεταφέρει το άγχος που προφανώς και ο ίδιος θα έχει. Να το προτρέπει και να το επαινεί π.χ. αν γράψει ακόμη κι ένα γραμματάκι.

Το διάβασμα στο σπίτι να πραγματοποιείται πάντα σε συγκεκριμένο μέρος, σε ένα γραφείο, να υπάρχουν δίπλα στο παιδί όλα τα απαραίτητα δηλαδή, μολύβια, γόμες κτλ. και χωρίς περισπάσεις όπως π.χ. δυνατή μουσική, υπολογιστής ή ανοιχτή τηλεόραση. Πρέπει να γίνεται πάντοτε συγκεκριμένη ώρα και ποτέ μετά τις 6-7 μ.μ., διότι το παιδί είναι κουρασμένο.

Ετοιμάζετε κάθε μέρα μαζί την τσάντα του για την άλλη μέρα. Η δουλειά αυτή πρέπει να γίνεται με το που διαβάζει τα μαθήματά του. Αν του δείξετε τον τρόπο, σε λίγο καιρό θα μπορεί να λειτουργεί υπεύθυνα και να την ετοιμάζει μόνο του.

Μην αμελείτε ότι ο ύπνος είναι βασική προϋπόθεση προκειμένου το παιδί, ξεκούραστο, να μπορεί να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα και στους ρυθμούς των μαθημάτων.

Η στάση του δασκάλου είναι ιδιαίτερα σημαντική. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Οφείλει να είναι γλυκός στη συμπεριφορά του, να εντάξει τα παιδιά στην ομάδα της τάξης και να τα βοηθήσει να καταλάβουν ότι καθημερινά θα έχουν κάποιες εργασίες. Τονίζουμε όμως ότι όλη αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται μέσα από εκπαιδευτικές μεθόδους με βάση το παιχνίδι.

Ωστόσο η συνεργασία γονιού-δασκάλου είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Ο γονιός καλό είναι να συζητά τακτικά με τον εκπαιδευτικό για την πρόοδο του παιδιού του και να τον συμβουλεύεται σε θέματα μεθοδολογίας και πρακτικής. Η συμμαχία δασκάλου-γονέα , θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.

Τέλος να μην ξεχνάμε πως ο μαθητής της πρώτης τάξης δημοτικού είναι παιδί και εκτός των μαθημάτων, πρέπει να έχει χώρο και χρόνο για παιχνίδι και δημιουργική απασχόλησ

ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Η γλώσσα είναι ένας πολύπλοκος και πολυσήμαντος κώδικας επικοινωνίας των ανθρώπων μεταξύ τους. Θεωρείται ότι με τη γλώσσα και μέσω της γλώσσας, διαμορφώνουμε σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητά μας, τις αντιλήψεις μας για τις κοινωνικές διαδικασίες, τις αξίες και τις πεποιθήσεις μας, τη γνώση και τις ιδέες μας.

Τα παιδιά από τη στιγμή που θα έρθουν στον κόσμο αρχίζουν να κατακτούν τη γλώσσα που ομιλείται στο περιβάλλον όπου ζουν. Πολλές θεωρίες έχουν διατυπωθεί για τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της γλώσσας και όλες καταλήγουν στη διαπίστωση ότι αποφασιστικό ρόλο για αυτήν παίζει η εμπειρία και η άσκηση μέσα στη γλωσσική κοινότητα.

Η γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το λόγο των ενηλίκων σε όλες του τις μορφές, όπως ομιλία, ανάγνωση ιστοριών, αφήγηση ιστοριών, περιγραφή προσωπικών βιωμάτων, επεξηγήσεις προφορικές, ερμηνείες που δίνονται σε ερωτήσεις των παιδιών κλπ. Η κατάκτηση της γλώσσας είτε πρόκειται για την προφορική είτε για τη γραπτή της μορφή, εξαρτάται από την επιθυμία και τις ευκαιρίες που έχει το κάθε άτομο για κοινωνική συμμετοχή και αλληλεπίδραση.

Κατά πρώτο λόγο οι γονείς είναι εκείνοι που θα βοηθήσουν τα παιδιά τους μέσα από πλούσιες εμπειρίες, όχι μόνο να κατακτήσουν τη γλώσσα, αλλά επί πλέον να την καλλιεργήσουν και να την ενισχύσουν. Οι γονείς είναι κατά κύριο λόγο εκείνοι,  που πέρα από την καλλιέργεια του προφορικού λόγου των παιδιών τους, θα υποστηρίξουν επίσης κάθε πειραματισμό και προσπάθειά τους για γραφή και ανάγνωση. Οι ευκαιρίες και οι εμπειρίες που προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους, έχουν κάθε φορά να κάνουν με το μορφωτικό κυρίως επίπεδό τους. Έτσι οι μορφωτικές, γνωστικές εμπειρίες που προσφέρουν οι γονείς ενός ανώτερου μορφωτικού – οικονομικού επιπέδου στα παιδιά τους, είναι πλουσιότερες σε σχέση με αυτές που προσφέρουν οι γονείς ενός χαμηλού μορφωτικού – οικονομικού επιπέδου. Το έργο της οικογένειας, όσον αφορά την κατάκτηση και ανάπτυξη της γλώσσας, καθώς και τις τυχόν αδυναμίες της στη μετάδοση μορφωτικών εμπειριών στο παιδί, έρχεται να συμπληρώσει το σχολείο.

Το νηπιαγωγείο μέσα από τις κατάλληλες συνθήκες που θα διαμορφώσει και μέσα από τις πλέον σωστές μεθόδους που θα χρησιμοποιήσει, θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει για όλα τα παιδιά, την όσο το δυνατόν καλύτερη κατάκτηση της γλώσσας είτε πρόκειται για την προφορική, είτε για τη γραπτή της μορφή.

Καλοκαιρινές ασκήσεις γλωσσικής ανάπτυξης για τα πρωτάκια του Σεπτεμβρίου!!!!

Tο καλοκαίρι είναι εποχή για ξεκούραση, ηρεμία, χαλάρωση, βόλτες, μπάνια και ώρες ξέγνοιαστο παιχνίδι με τους μικρούς και τις μικρές της οικογένειας. Ενθαρρύνοντας λοιπόν αυτή την παιγνιώδη διάθεση των παιδιών –αλλά και τη δική μας- μπορούμε να παίξουμε μαζί τους δημιουργικά, παιχνίδια που διασκεδάζουν, μυώντας ταυτόχρονα στον κόσμο των εννοιών και της γνώσης.

Εφόσον πολλές ώρες του καλοκαιριού θα τις περάσετε στη θάλασσα, γεμίστε τες με ξέγνοιαστες δραστηριότητες που σίγουρα θα έλξουν το ενδιαφέρον του παιδιού σας. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από αυτές, αν και σίγουρα η παιχνιδιάρικη διάθεση και φαντασία σας είναι σε θέση να γεννήσουν πολλές περισσότερες.

Συζητήστε με το παιδί τι επιπλέει στο νερό και τι όχι, και δώστε τη λογική ερμηνεία γι’αυτό: η μπάλα είναι ελαφριά και επιπλέει, ενώ η πέτρα είναι βαριά και βουλιάζει. Θα εξοικειωθεί έτσι και με τις αντίθετες έννοιες βαρύ-ελαφρύ. (Μην ξεχάσετε να αναφέρετε βέβαια, ότι αυτό δεν ισχύει για τα πλεούμενα, γιατί η κατασκευή τους είναι τέτοια που δεν τους επιτρέπει να βουλιάζουν). Εξίσου καλό παράδειγμα για τις ίδιες έννοιες είναι το κουβαδάκι με την άμμο ή το θαλασσινό νερό, με το οποίο μπορείτε επίσης να εισάγετε τις έννοιες γεμάτο-μισό-άδειο.

Ονομάστε τα πλεούμενα (βάρκα, καράβι, πλοίο, κότερο, δελφίνι), δείχνοντάς τα, ζωγραφίζοντας το σχήμα τους και εξηγώντας το μέγεθος/χωρητικότητα και τη λειτουργικότητα του καθενός.

Ψάξτε, βρείτε και κόψτε από εικόνες βιβλίων-παραμυθιών και περιοδικών τους κατοίκους της θάλασσας. Ξεχωρίστε τα φυτά από τα ψάρια. Μάθετε τα ονόματα τους, κάντε βουτιές με τις μάσκες και παρατηρήστε τα, συζητήστε για τον τρόπο που ζούνε και τη σχέση τους με τον άνθρωπο (τα ψάρια μας τρέφουνε, τα κοχύλια διακοσμούν κορνίζες και άλλα αντικείμενα, κ.λπ.).

Διδάξτε την έννοια της επιφάνειας και εξοικειώστε το παιδί με έννοιες του χώρουκαι τη γλωσσική διατύπωσή τους, μιλώντας για ό,τι κινείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας (πουλιά), πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας (βάρκα) ή κάτω από αυτήν (ψάρια). Μιλήστε επίσης για ό,τι βρίσκεται μέσα και έξω από τη θάλασσα.

Εξίσου εύκολο είναι να ασχοληθείτε και με την προγραφή στην άμμο. Χαράξτε οριζόντιες, κάθετες γραμμές, κύκλους, κύματα, κορυφές-μύτες, δρόμους κ.λπ. Ενδιαφέρον έχει επίσης ο σχεδιασμός του αμμόσπιτου (τετράγωνο-τρίγωνο) και του αμμόπαιδου (πρόσωπο-χέρια-πόδια), με τα οποία μπορείτε να πλέξετε διάφορες ενδιαφέρουσες ιστορίες. Όλα τα παιδιά αρέσκονται στις μυθοπλασίες!

Όταν το παιδί έχει εξοικειωθεί με τις γραμμές, μπορείτε να επιχειρήσετε το σχεδιασμό κεφαλαίων γραμμάτων ή/και αριθμών. Αφού χαράξετε το γράμμα, παρομοιάστε το με κάτι π. χ. το ο με μπαλόνι, το π με τραπέζι, το ι με μπαστούνι κ.λπ. Μετά φωνάξτε τους ήχους, δυνατά όσους μπορείτε (οοοοο, ιιιιιιιιιι), χαμηλότερα τους άλλους (π-π-π-π) και να είστε σίγουροι ότι –αν δεν σας διώξουν από την παραλία!- το αποτέλεσμα θα είναι θετικό για τη μύηση του παιδιού σας στον κόσμο των γραπτών συμβόλων. Αφού φωνάξετε τον ήχο, ψάξτε μαζί να βρείτε λέξεις που να αρχίζουν με αυτόν και προφέρετέ τες τονίζοντας πάντα το πρώτο γράμμα. Π.χ. οοοοομπρέλα. Είναι πιθανό το παιδί να δυσκολευτεί λίγο στην αρχή, αλλά με λίγη εξάσκηση καθημερινά, όπου βρίσκεστε (στο σπίτι, στο αυτοκίνητο), σύντομα θα τα καταφέρνει πολύ καλά.

Όσον αφορά τους αριθμούς, ξεκινήστε να μετράτε οπουδήποτε βρίσκεστε. Τις πετρούλες στη θάλασσα, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα κουταλάκια του γλυκού, τους κόκκινους κύβους ή τα δαχτυλάκια του μικρού χεριού. Επιμείνετε το παιδί να συνοδεύει κάθε αριθμό δείχνοντας ένα ένα κάθε αντικείμενο. Τα παιδιά αγαπούν συνήθως την αρίθμηση, αρκεί να γίνεται με συγκεκριμένα αντικείμενα.

Τέλος, για να οξύνετε την ακουστική αντίληψη και μνήμη αλλά και την κατανόηση και σκέψη του παιδιού, διαβάστε του ιστορίες και κάντε του κατόπιν σχετικές ερωτήσεις. Έτσι σίγουρα θα ελέγξετε την προσοχή του, αλλά και θα το ωθήσετε να σκεφτεί και να προβληματιστεί για αρκετά από τα οποία σε άλλη περίπτωση απλώς θα προσπερνούσε. Εάν δε η ηλικία και το γνωστικό επίπεδο του παιδιού σας το επιτρέπει, προχωρήστε ακόμη περισσότερο, ζητώντας το στη συνέχεια να αφηγηθεί την ιστορία που άκουσε.

Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Β’

Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Α’), παρακάτω παρατίθεται το δεύτερο μέρος με τις στρατηγικές, που ενισχύουν τη μνήμη (κυρίως τη μνήμη εργασίας). Παρόλο που οι παρακάτω στρατηγικές απευθύνονται σε μαθητές, είναι εξίσου βοηθητικές και για ενήλικες. Όλοι, εξάλλου, μπορεί κάποια στιγμή να δυσκολευτούμε στην άμεση ανάκληση πληροφοριών και να χρειαστούμε βοήθεια.

Αντιμετωπίζοντας τη Δυσαριθμησία

Οι δυσκολίες στα μαθηματικά που ενδέχεται  να αντιμετωπίζει ένας μαθητής μπορεί να οφείλονται σε πλήθος παραγόντων. Η παραδοσιακή διδασκαλία των μαθηματικών που στοχεύει περισσότερο στη μηχανιστική μετάδοση πληροφοριών και απομνημόνευση και λιγότερο στην αυτενέργεια, την ανακάλυψη, το διάλογο, την κατανόηση και τη σχέση των μαθηματικών με τον κόσμο γύρω μας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα δυσκολιών στο μάθημα των μαθηματικών. Ενδεχόμενες συνεπώς αποτυχίες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού προκαλούν σοβαρό άγχος και αποστροφή για το μάθημα των μαθηματικών στις επόμενες τάξεις. Οι επαναλαμβανόμενες αποτυχίες λόγω τις ιεραρχικής φύσης των μαθηματικών σε συνδυασμό με παγιωμένες αναχρονιστικές αντιλήψεις για το μάθημα των μαθηματικών, όπως «γεννιέται κάποιος με μαθηματικό μυαλό», «τα κορίτσια είναι εκ φύσεως πιο αδύναμα στα μαθηματικά» ή «κανένας στην οικογένειά μου δεν ήταν καλός στα μαθηματικά», συχνά λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Α’

Παρακάτω παρατίθενται στρατηγικές, που ενισχύουν τη μνήμη (κυρίως τη μνήμη εργασίας). Παρόλο που οι παρακάτω στρατηγικές απευθύνονται σε μαθητές, είναι εξίσου βοηθητικές και για ενήλικες. Όλοι, εξάλλου, μπορεί κάποια στιγμή να δυσκολευτούμε στην άμεση ανάκληση πληροφοριών και να χρειαστούμε βοήθεια.

Έχετε παρατηρήσει ποτέ, ότι η ανάκληση κάποιων πληροφοριών είναι πιο εύκολη συγκριτικά με την ανάκληση κάποιων άλλων; Για παράδειγμα, ενώ είναι εύκολο να θυμόμαστε πώς ανάβουμε τη μηχανή του αυτοκινήτου, δεν μπορούμε να θυμηθούμε εύκολα τα λόγια ενός θεατρικού έργου στο σχολείο. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει απαραίτητα να μας ανησυχήσει και μπορεί να συμβεί στον καθένα. Οι παρακάτω στρατηγικές μπορούν να μας βοηθήσουν να απομνημονεύσουμε και να ανακαλέσουμε πληροφορίες που είναι απαραίτητες.

Ταχύτητα Επεξεργασίας και Μαθησιακές Δυσκολίες

 Οι περισσότεροι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας. Είναι σαν ο εγκέφαλος να τρέχει με 45 χιλιόμετρα την ώρα, όταν ο υπόλοιπος κόσμος (και όλες οι πληροφορίες του περιβάλλοντος) τρέχουν με 60 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτοί οι μαθητές υπερβαίνουν συνεχώς τον εαυτό τους χωρίς τελικά να  μπορούν να συμβαδίσουν. Έχουν δυσκολία στην αυτόματη και με ευχέρεια εκτέλεση απλών γνωστικών έργων ειδικά όταν απαιτείται νοητική απόδοση εστιασμένη στη συγκέντρωση.

Οι μαθητές που βιώνουν μια γενική δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας συχνά έχουν μαθησιακές δυσκολίες σε πολλούς από τους ακαδημαϊκούς τομείς, λόγω της αδυναμίας τους να επεξεργάζονται τα είδη των πληροφοριών γρήγορα και αυτόματα. Συγκεκριμένες δυσκολίες μπορεί να συναντούν:

Η ταχύτητα επεξεργασίας επηρεάζει:

• τη βραχυπρόθεσμη μνήμη (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη μακροπρόθεσμη ανάκτησης (υπό την πίεση του χρόνου)
• την ταχύτητα ομιλίας, εύρεση/ανάκληση  λέξης
• την ταχύτητα γραφής
• την ταχύτητα ανάγνωσης
• την προσοχή
• τον συλλογισμό (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη γενική ταχύτητα απόκρισης

Tips....

Υπάρχουν παιδιά που κουράζονται με το γράψιμο λόγω μη σωστής λαβής του μολυβιού τους. Ψάξαμε και βρήκαμε μικρά βοηθήματα/ μαξιλαράκια για να κάνουμε το γράψιμο παιχνίδι. 
Με τη σωστή τοποθέτηση των δακτύλων
• δεν υπάρχει πίεση στη βάση του χεριού και τον καρπό 
• δεν τραυματίζονται τα δάχτυλα
• υπάρχει πιο γρήγορος ρυθμός γραφής
• μειώνεται ο χρόνος και η διάρκεια γραφής των δραστηριοτήτων
(εικόνα 1: The Crossover grip from The Pencil, 

εικόνα 2-3: The Writing Claw)

Αυτισμός και ειδικά ενδιαφέροντα

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αυτισμού το οποίο συναντάται συχνά στα άτομα που ανήκουν στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος ή του συνδρόμου Άσπεργκερ, είναι η ενασχόληση με «ειδικά ενδιαφέροντα».
Η συχνότητά του μάλιστα είναι τέτοια που το καθιστά ένα από τα διαγνωστικά κριτήρια των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών DSM-IV, ένα από τα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου Άσπεργκερ είναι «οι επαναλαμβανόμενες και στερεοτυπικές συμπεριφορές που είναι μη φυσιολογικές, είτε σε επίπεδο έντασης ή συγκέντρωσης». Στην τελευταία έκδοση του DSM, το DSM-V, τα διαγνωστικά κριτήρια των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος περιλαμβάνουν«αρκετά περιορισμένα ενδιαφέροντα που είναι μη φυσιολογικά είτε στην ένταση είτε στη συγκέντρωση (π.χ. προσκόλληση ή ενασχόληση με ασυνήθιστα αντικείμενα ή ενδιαφέροντα).

Καθρεπτική ή Κατοπτρική Δυσλεξία

Καθρεπτική ή Κατοπτρική Δυσλεξία

Ο όρος καθρεπτική ή κατοπτρική δυσλεξία αναφέρεται στην ικανότητα ενός παιδιού να διαβάζει ή να γράφει από τα δεξιά προς τα αριστερά (σαν να διαβάζει ή να γράφει τα γράμματα και τους αριθμούς από έναν καθρέφτη). Δηλαδή, η ανάγνωση και η γραφή του γίνονται σε αντίθετη κατεύθυνση από την κανονική. Μπορεί να σχηματίζει σωστά τα γράμματα μέσα στις λέξεις και τους αριθμούς, αλλά να τα εκτελεί προς λανθασμένη κατεύθυνση (Μήτσιου, 2008, Σπινάρη, 2014 και Serani, 2012).

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας (Β’ Μέρος)

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας παιδιών μετά την ηλικία των 3 ετών.

Η ανάπτυξη της γλώσσας είναι μια διαδικασία που ξεκινάει από νωρίς στη ζωή του ανθρώπου, με τη μίμηση και την επανάληψη ήχων που παράγουν οι άλλοι άνθρωποι. Τα στάδια της γλωσσικής ανάπτυξης εξελίσσονται από το πιο απλό στο πιο σύνθετο. Τα βρέφη ξεκινούν χωρίς καμία επίσημη γλώσσα. Επικοινωνούν μέσω των κραυγών και των κινήσεων του σώματος.

Ενώ τα βρέφη χρησιμοποιούν το σώμα τους, τις κραυγές και άλλα προ-λεκτικά φωνήματα, ώστε να επικοινωνούν, η γλώσσα γίνεται πιο περίπλοκη και διαρθρωμένη καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται. Αρχίζουν να εκφράζονται προφορικά σε διάφορες ηλικίες και το καθένα αναπτύσσει το δικό του ρυθμό. Τα περισσότερα παιδιά, όμως, μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα, χωρίς ειδική συνειδητή εντολή από τους γονείς τους.

Το άρθρο αυτό παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά. Παρουσιάζει την τυπική ανάπτυξη της γλώσσας στην ηλικία των 3, 4 και 5 ετών. Οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν την ανάπτυξη της γλώσσας του παιδιού τους και να συζητούν τις ανησυχίες τους με Ειδικούς (Αναπτυξιολόγους, Παιδοψυχίατρους, Λογοθεραπευτές). Εάν νομίζετε ότι το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, η έγκαιρη διάγνωση θα βοηθήσει σημαντικά στην αποκατάσταση των δυσκολιών.

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας (Α’ Μέρος)

Τυπική ανάπτυξη λόγου και ομιλίας παιδιών πριν την ηλικία των 3 ετών.

Τα παιδιά μαθαίνουν να επικοινωνούν πολύ πριν αναπτύξουν τη μορφή και το περιεχόμενο της γλώσσας. Τα βρέφη γεννιούνται με ένα ρεπερτόριο συναισθηματικών συμπεριφορών που επιτρέπουν την επικοινωνία των βασικών αναγκών και ήδη από το πρώτο έτος της ζωής τους είναι σε θέση να επικοινωνούν περαιτέρω την πρόθεσή τους για τους άλλους μέσω ενός συνδυασμού βλεμματικής επαφής, φώνησης και χειρονομίας.
 Αν και αρχικά τα βρέφη δεν έχουν επίγνωση των προγλωσσικών συμπεριφορών, οι συνεπείς και ενδεχόμενες απαντήσεις των φροντιστών τονίζουν και διδάσκουν την επικοινωνιακή φύση της γλώσσας.