Η ένταξη των μαθητών με Aυτισμό στα γενικά σχολεία.

Η ένταξη των μαθητών με Aυτισμό στα γενικά σχολεία, αποτελεί σίγουρα μια πρόκληση για τους εκπαιδευτικούς. Τα παιδιά με Aυτισμό ,έχουν το καθένα από αυτά, τον δικό τους τρόπο που λειτουργούν μέσα στην σχολική τάξη. Η ελλιπής γνώση και η μη παροχή βοήθειας προς τους εκπαιδευτικούς, από τους αρμόδιους φορείς, δημιουργεί ένα αίσθημα τρόμου απέναντι στην πρόκληση αυτή. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο, πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι δάσκαλοι να επικοινωνήσουν με τους θεραπευτές του παιδιού ( Λογοθεραπευτή, Εργοθεραπευτή, Ειδικό Παιδαγωγό, Ψυχολόγο ), για να γνωρίζουν τις ιδιαίτερες ικανότητες και ανάγκες του παιδιού και για την ενίσχυση της προσπάθειας τους, στον σχεδιασμό στρατηγικών και εξατομικευμένου προγράμματος εκπαίδευσης

Τα παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν δυσκολίες:

Γονείς, ζήστε τη Δυσλεξία του παιδιού σας!

 Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ευρύ ενδιαφέρον σε θέματα δυσλεξίας και μαθησιακών δυσκολιών καθώς εντείνονται οι έρευνες όλο και περισσότερο τόσο στον τομέα της διάγνωσης όσο και στον τομέα της παρέμβασης. Το φαινόμενο της δυσλεξίας και των μαθησιακών δυσκολιών γίνεται πλέον αποδεκτό από τους γονείς, αλλά και από τους δασκάλους. Το παρόν άρθρο θα προσπαθήσει να καθοδηγήσει, να ενημερώσει και να βοηθήσει τους γονείς να κατανοήσουν το φαινόμενο της δυσλεξίας, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν τη δυσλεξία παρέα με το παιδί τους, εφόσον βέβαια τίθεται τέτοιο θέμα.

Το ταξίδι της Μαρίας: Ένα εκπληκτικό βίντεο για τον αυτισμό !!

Το Ίδρυμα Orange σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Miguel Gallardo, πατέρα ενός αυτιστικού κοριτσιού, δημιούργησαν «Το ταξίδι της Μαρίας», ένα υπέροχο animation μικρού μήκους που σκοπό έχει να ενημερώσει το κοινό για το τι είναι αυτισμός.

«Το ταξίδι της Μαρίας» είναι ένα σύντομο ταξίδι στον εσωτερικό κόσμο μίας αυτιστικής εφήβου. Ένα ταξίδι γεμάτο χρώμα, αγάπη και δημιουργικότητα, το οποίο ξεκινά από την κατανόηση από τη μεριά των γονέων της, οι οποίοι βλέπουν την κόρη τους να συμπεριφέρεται με «διαφορετικό» τρόπο.

«Η Μαρία από την πρώτη στιγμή ήταν η χαρά του σπιτιού μας, αλλά δε μας πήρε πολύ να καταλάβουμε ότι κάτι συνέβαινε», ξεκινά την αφήγησή του ο μπαμπάς της Μαρίας, σε ένα υπέροχο βίντεο που με απλά και καθαρά λόγια περιγράφει τι σημαίνει για τους γονείς να μεγαλώνουν ένα παιδί με αυτισμό και πώς μεγαλώνει αυτό το παιδί, με τις δυσκολίες αλλά και τις... υπερδυνάμεις του!

Δείτε το εξαιρετικό βίντεο:

ΠΗΓΗ:http://www.ipaideia.gr/

10 συμβουλές για τα πρωτάκια!

Η Α΄ δημοτικού είναι ένα κομβικό σημείο στη ζωή του παιδιού γιατί σηματοδοτεί την εισαγωγή του στην ενεργή σχολική πραγματικότητα. Συζητήστε με το παιδί πώς πρέπει να είναι η συμπεριφορά του στην τάξη. Τα παιδιά έρχονται στο δημοτικό σχολείο από περιβάλλον πιο ελεύθερο και δε γνωρίζουν πράγματα απλά, όπως ότι πρέπει να καθόμαστε στο θρανίο ήσυχα, να παρακολουθούμε προσεκτικά το δάσκαλο κ.τ.λ. 

Τα παιδιά συνήθως μέσα στις δυο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη της σχολικής χρονιάςπροσαρμόζονται στα νέα δεδομένα, εφόσον έχει προηγηθεί η φοίτησή τους στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο.

Υπάρχουν όμως και παιδιά-μαθητές, που δυσκολεύονται να ενταχθούν και παρουσιάζουν άρνηση ακόμα και φοβία για το σχολείο. Αυτό πρέπει, εφόσον παρατηρηθεί , να αντιμετωπιστεί αμέσως. Αν το παιδί αντιδρά έντονα, δεν πρέπει να μείνει στο σπίτι. Η απομάκρυνσή του από το σχολείο θα δημιουργήσει μαθησιακά κενά και μεγαλύτερη απόσταση από το σχολικό περιβάλλον.

Ο ρόλος του γονιού είναι να προσπαθεί να ενθαρρύνει το παιδί και να μην του μεταφέρει το άγχος που προφανώς και ο ίδιος θα έχει. Να το προτρέπει και να το επαινεί π.χ. αν γράψει ακόμη κι ένα γραμματάκι.

Το διάβασμα στο σπίτι να πραγματοποιείται πάντα σε συγκεκριμένο μέρος, σε ένα γραφείο, να υπάρχουν δίπλα στο παιδί όλα τα απαραίτητα δηλαδή, μολύβια, γόμες κτλ. και χωρίς περισπάσεις όπως π.χ. δυνατή μουσική, υπολογιστής ή ανοιχτή τηλεόραση. Πρέπει να γίνεται πάντοτε συγκεκριμένη ώρα και ποτέ μετά τις 6-7 μ.μ., διότι το παιδί είναι κουρασμένο.

Ετοιμάζετε κάθε μέρα μαζί την τσάντα του για την άλλη μέρα. Η δουλειά αυτή πρέπει να γίνεται με το που διαβάζει τα μαθήματά του. Αν του δείξετε τον τρόπο, σε λίγο καιρό θα μπορεί να λειτουργεί υπεύθυνα και να την ετοιμάζει μόνο του.

Μην αμελείτε ότι ο ύπνος είναι βασική προϋπόθεση προκειμένου το παιδί, ξεκούραστο, να μπορεί να προσαρμοστεί στο πρόγραμμα και στους ρυθμούς των μαθημάτων.

Η στάση του δασκάλου είναι ιδιαίτερα σημαντική. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Οφείλει να είναι γλυκός στη συμπεριφορά του, να εντάξει τα παιδιά στην ομάδα της τάξης και να τα βοηθήσει να καταλάβουν ότι καθημερινά θα έχουν κάποιες εργασίες. Τονίζουμε όμως ότι όλη αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται μέσα από εκπαιδευτικές μεθόδους με βάση το παιχνίδι.

Ωστόσο η συνεργασία γονιού-δασκάλου είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Ο γονιός καλό είναι να συζητά τακτικά με τον εκπαιδευτικό για την πρόοδο του παιδιού του και να τον συμβουλεύεται σε θέματα μεθοδολογίας και πρακτικής. Η συμμαχία δασκάλου-γονέα , θα φέρει λαμπρά αποτελέσματα.

Τέλος να μην ξεχνάμε πως ο μαθητής της πρώτης τάξης δημοτικού είναι παιδί και εκτός των μαθημάτων, πρέπει να έχει χώρο και χρόνο για παιχνίδι και δημιουργική απασχόλησ

ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Η γλώσσα είναι ένας πολύπλοκος και πολυσήμαντος κώδικας επικοινωνίας των ανθρώπων μεταξύ τους. Θεωρείται ότι με τη γλώσσα και μέσω της γλώσσας, διαμορφώνουμε σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητά μας, τις αντιλήψεις μας για τις κοινωνικές διαδικασίες, τις αξίες και τις πεποιθήσεις μας, τη γνώση και τις ιδέες μας.

Τα παιδιά από τη στιγμή που θα έρθουν στον κόσμο αρχίζουν να κατακτούν τη γλώσσα που ομιλείται στο περιβάλλον όπου ζουν. Πολλές θεωρίες έχουν διατυπωθεί για τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της γλώσσας και όλες καταλήγουν στη διαπίστωση ότι αποφασιστικό ρόλο για αυτήν παίζει η εμπειρία και η άσκηση μέσα στη γλωσσική κοινότητα.

Η γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το λόγο των ενηλίκων σε όλες του τις μορφές, όπως ομιλία, ανάγνωση ιστοριών, αφήγηση ιστοριών, περιγραφή προσωπικών βιωμάτων, επεξηγήσεις προφορικές, ερμηνείες που δίνονται σε ερωτήσεις των παιδιών κλπ. Η κατάκτηση της γλώσσας είτε πρόκειται για την προφορική είτε για τη γραπτή της μορφή, εξαρτάται από την επιθυμία και τις ευκαιρίες που έχει το κάθε άτομο για κοινωνική συμμετοχή και αλληλεπίδραση.

Κατά πρώτο λόγο οι γονείς είναι εκείνοι που θα βοηθήσουν τα παιδιά τους μέσα από πλούσιες εμπειρίες, όχι μόνο να κατακτήσουν τη γλώσσα, αλλά επί πλέον να την καλλιεργήσουν και να την ενισχύσουν. Οι γονείς είναι κατά κύριο λόγο εκείνοι,  που πέρα από την καλλιέργεια του προφορικού λόγου των παιδιών τους, θα υποστηρίξουν επίσης κάθε πειραματισμό και προσπάθειά τους για γραφή και ανάγνωση. Οι ευκαιρίες και οι εμπειρίες που προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους, έχουν κάθε φορά να κάνουν με το μορφωτικό κυρίως επίπεδό τους. Έτσι οι μορφωτικές, γνωστικές εμπειρίες που προσφέρουν οι γονείς ενός ανώτερου μορφωτικού – οικονομικού επιπέδου στα παιδιά τους, είναι πλουσιότερες σε σχέση με αυτές που προσφέρουν οι γονείς ενός χαμηλού μορφωτικού – οικονομικού επιπέδου. Το έργο της οικογένειας, όσον αφορά την κατάκτηση και ανάπτυξη της γλώσσας, καθώς και τις τυχόν αδυναμίες της στη μετάδοση μορφωτικών εμπειριών στο παιδί, έρχεται να συμπληρώσει το σχολείο.

Το νηπιαγωγείο μέσα από τις κατάλληλες συνθήκες που θα διαμορφώσει και μέσα από τις πλέον σωστές μεθόδους που θα χρησιμοποιήσει, θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει για όλα τα παιδιά, την όσο το δυνατόν καλύτερη κατάκτηση της γλώσσας είτε πρόκειται για την προφορική, είτε για τη γραπτή της μορφή.

Καλοκαιρινές ασκήσεις γλωσσικής ανάπτυξης για τα πρωτάκια του Σεπτεμβρίου!!!!

Tο καλοκαίρι είναι εποχή για ξεκούραση, ηρεμία, χαλάρωση, βόλτες, μπάνια και ώρες ξέγνοιαστο παιχνίδι με τους μικρούς και τις μικρές της οικογένειας. Ενθαρρύνοντας λοιπόν αυτή την παιγνιώδη διάθεση των παιδιών –αλλά και τη δική μας- μπορούμε να παίξουμε μαζί τους δημιουργικά, παιχνίδια που διασκεδάζουν, μυώντας ταυτόχρονα στον κόσμο των εννοιών και της γνώσης.

Εφόσον πολλές ώρες του καλοκαιριού θα τις περάσετε στη θάλασσα, γεμίστε τες με ξέγνοιαστες δραστηριότητες που σίγουρα θα έλξουν το ενδιαφέρον του παιδιού σας. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από αυτές, αν και σίγουρα η παιχνιδιάρικη διάθεση και φαντασία σας είναι σε θέση να γεννήσουν πολλές περισσότερες.

Συζητήστε με το παιδί τι επιπλέει στο νερό και τι όχι, και δώστε τη λογική ερμηνεία γι’αυτό: η μπάλα είναι ελαφριά και επιπλέει, ενώ η πέτρα είναι βαριά και βουλιάζει. Θα εξοικειωθεί έτσι και με τις αντίθετες έννοιες βαρύ-ελαφρύ. (Μην ξεχάσετε να αναφέρετε βέβαια, ότι αυτό δεν ισχύει για τα πλεούμενα, γιατί η κατασκευή τους είναι τέτοια που δεν τους επιτρέπει να βουλιάζουν). Εξίσου καλό παράδειγμα για τις ίδιες έννοιες είναι το κουβαδάκι με την άμμο ή το θαλασσινό νερό, με το οποίο μπορείτε επίσης να εισάγετε τις έννοιες γεμάτο-μισό-άδειο.

Ονομάστε τα πλεούμενα (βάρκα, καράβι, πλοίο, κότερο, δελφίνι), δείχνοντάς τα, ζωγραφίζοντας το σχήμα τους και εξηγώντας το μέγεθος/χωρητικότητα και τη λειτουργικότητα του καθενός.

Ψάξτε, βρείτε και κόψτε από εικόνες βιβλίων-παραμυθιών και περιοδικών τους κατοίκους της θάλασσας. Ξεχωρίστε τα φυτά από τα ψάρια. Μάθετε τα ονόματα τους, κάντε βουτιές με τις μάσκες και παρατηρήστε τα, συζητήστε για τον τρόπο που ζούνε και τη σχέση τους με τον άνθρωπο (τα ψάρια μας τρέφουνε, τα κοχύλια διακοσμούν κορνίζες και άλλα αντικείμενα, κ.λπ.).

Διδάξτε την έννοια της επιφάνειας και εξοικειώστε το παιδί με έννοιες του χώρουκαι τη γλωσσική διατύπωσή τους, μιλώντας για ό,τι κινείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας (πουλιά), πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας (βάρκα) ή κάτω από αυτήν (ψάρια). Μιλήστε επίσης για ό,τι βρίσκεται μέσα και έξω από τη θάλασσα.

Εξίσου εύκολο είναι να ασχοληθείτε και με την προγραφή στην άμμο. Χαράξτε οριζόντιες, κάθετες γραμμές, κύκλους, κύματα, κορυφές-μύτες, δρόμους κ.λπ. Ενδιαφέρον έχει επίσης ο σχεδιασμός του αμμόσπιτου (τετράγωνο-τρίγωνο) και του αμμόπαιδου (πρόσωπο-χέρια-πόδια), με τα οποία μπορείτε να πλέξετε διάφορες ενδιαφέρουσες ιστορίες. Όλα τα παιδιά αρέσκονται στις μυθοπλασίες!

Όταν το παιδί έχει εξοικειωθεί με τις γραμμές, μπορείτε να επιχειρήσετε το σχεδιασμό κεφαλαίων γραμμάτων ή/και αριθμών. Αφού χαράξετε το γράμμα, παρομοιάστε το με κάτι π. χ. το ο με μπαλόνι, το π με τραπέζι, το ι με μπαστούνι κ.λπ. Μετά φωνάξτε τους ήχους, δυνατά όσους μπορείτε (οοοοο, ιιιιιιιιιι), χαμηλότερα τους άλλους (π-π-π-π) και να είστε σίγουροι ότι –αν δεν σας διώξουν από την παραλία!- το αποτέλεσμα θα είναι θετικό για τη μύηση του παιδιού σας στον κόσμο των γραπτών συμβόλων. Αφού φωνάξετε τον ήχο, ψάξτε μαζί να βρείτε λέξεις που να αρχίζουν με αυτόν και προφέρετέ τες τονίζοντας πάντα το πρώτο γράμμα. Π.χ. οοοοομπρέλα. Είναι πιθανό το παιδί να δυσκολευτεί λίγο στην αρχή, αλλά με λίγη εξάσκηση καθημερινά, όπου βρίσκεστε (στο σπίτι, στο αυτοκίνητο), σύντομα θα τα καταφέρνει πολύ καλά.

Όσον αφορά τους αριθμούς, ξεκινήστε να μετράτε οπουδήποτε βρίσκεστε. Τις πετρούλες στη θάλασσα, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, τα κουταλάκια του γλυκού, τους κόκκινους κύβους ή τα δαχτυλάκια του μικρού χεριού. Επιμείνετε το παιδί να συνοδεύει κάθε αριθμό δείχνοντας ένα ένα κάθε αντικείμενο. Τα παιδιά αγαπούν συνήθως την αρίθμηση, αρκεί να γίνεται με συγκεκριμένα αντικείμενα.

Τέλος, για να οξύνετε την ακουστική αντίληψη και μνήμη αλλά και την κατανόηση και σκέψη του παιδιού, διαβάστε του ιστορίες και κάντε του κατόπιν σχετικές ερωτήσεις. Έτσι σίγουρα θα ελέγξετε την προσοχή του, αλλά και θα το ωθήσετε να σκεφτεί και να προβληματιστεί για αρκετά από τα οποία σε άλλη περίπτωση απλώς θα προσπερνούσε. Εάν δε η ηλικία και το γνωστικό επίπεδο του παιδιού σας το επιτρέπει, προχωρήστε ακόμη περισσότερο, ζητώντας το στη συνέχεια να αφηγηθεί την ιστορία που άκουσε.

Αναπτυξιακή διαταραχή του ψυχοκινητικού συντονισμού: Συνέπειες στην καθημερινή και σχολική ζωή των παιδιών.

 Η ικανότητα του ατόμου να συγχρονίζει τη δράση διαφορετικών μυϊκών ομάδων, προκειμένου να επιτύχει τον έλεγχο των κινήσεών του, ονομάζεται συντονισμός. Ο Bernstein (1967), θεωρεί ότι κάθε παραγωγή δραστηριότητας απαιτεί το συντονισμό και τη ρύθμιση κινήσεων για την επίτευξη αντικειμενικών σκοπών 

Ωστόσο ένα μικρό ποσοστό παιδιών φαίνεται να στερούνται αυτής της ικανότητας ή να μην την έχουν αναπτύξει σε ικανοποιητικό βαθμό. Τα παιδιά αυτά νοητικά δεν υστερούν, η φυσική τους κατάσταση είναι καλή, αλλά κινητικά εμφανίζονται να είναι αδέξια. Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία στο DSM-III-R (1987), προτείνει τον όρο αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού, για να περιγράψει αυτό το φαινόμενο, αλλά στη διεθνή βιβλιογραφία, κατά καιρούς, έχουν χρησιμοποιηθεί ως ταυτόσημοι διάφοροι όροι  όπως οι ακόλουθοι: σύνδρομο αδέξιου παιδιού, κινητική αδεξιότητα, εξελικτική δυσπραξία ή απραξία, αντιληπτικο-κινητική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, ψυχοκινητικήκαθυστέρηση 

Ομοίως έχουν προταθεί διάφοροι ορισμοί που λίγο έως πολύ έχουν κοινά σημεία, αφού εστιάζουν στο γεγονός της κινητικής ανεπάρκειας.

Εμείς  προτείνουμε τον ακόλουθο  : Αναπτυξιακή διαταραχή ψυχοκινητικού συντονισμού είναι μια κατάσταση κατά την οποία, λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας τους, παιδιά με φυσιολογική πνευματική και σωματική ανάπτυξη και χωρίς εμφανή νευρολογική νόσο παρουσιάζουν δυσκολίες στην εκτέλεση πολιτισμικά τυπικών κινητικών δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων της καθημερινής και της σχολικής ζωής 

Πρόκειται για μια ειδική  αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία μπορεί να συνυπάρχει ή όχι με άλλες διαταραχές και δυσλειτουργίες. Τα παιδιά με αυτή τη διαταραχή μπορεί επίσης να παρουσιάζουν συχνά συνοδά προβλήματα όπως: μαθησιακές δυσκολίες, γλωσσικά προβλήματα, συναισθηματικά, κοινωνικά ή προβλήματα συμπεριφοράς 

Η πρώιμη ανίχνευση και η έγκαιρη αναγνώριση της διαταραχής είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον  των προσβλημένων παιδιών, επειδή επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την καθημερινή και σχολική ζωή τους κι επειδή μας παρέχει τη δυνατότητα σχεδιασμού και οργάνωσης θεραπευτικών προγραμμάτων, αλλά και ψυχολογικής στήριξής τους προλαβαίνοντας έτσι πολλές φορές τη δημιουργία χρόνιων και δυσεπίλυτων προβλημάτων 

H διάγνωση της διαταραχής μπορεί να γίνει συγκρίνοντας το παιδί με άλλα συνομήλικα ή χρησιμοποιώντας πίνακες που δίνουν εξελικτικά την κινητική ανάπτυξη. Επίσης μπορεί να υποστηριχθεί από ειδικά τεστ όπως π.χ το Bender –Gestalt VisualMotor test, το Frostig Movement Skills test Battery, το Bruininks-Oseretsky test of motorDevelopment, το Movement Assessment Battery for Children των Henderson & Sugden, αλλά και από γενικά τεστ. Η χρονολογική ηλικία των παιδιών και η διανοητική τους ικανότητα πρέπει να ληφθούν υπόψη  Επιπλέον θα πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί από άλλες αναπτυξιακές διαταραχές (π.χ. ΔΕΠ-Υ, ΔΑΔ κλπ) στις οποίες επίσης μπορεί να παρατηρείται ελλειμματικός  συντονισμός των κινήσεων.

Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Β’

Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Α’), παρακάτω παρατίθεται το δεύτερο μέρος με τις στρατηγικές, που ενισχύουν τη μνήμη (κυρίως τη μνήμη εργασίας). Παρόλο που οι παρακάτω στρατηγικές απευθύνονται σε μαθητές, είναι εξίσου βοηθητικές και για ενήλικες. Όλοι, εξάλλου, μπορεί κάποια στιγμή να δυσκολευτούμε στην άμεση ανάκληση πληροφοριών και να χρειαστούμε βοήθεια.

Αντιμετωπίζοντας τη Δυσαριθμησία

Οι δυσκολίες στα μαθηματικά που ενδέχεται  να αντιμετωπίζει ένας μαθητής μπορεί να οφείλονται σε πλήθος παραγόντων. Η παραδοσιακή διδασκαλία των μαθηματικών που στοχεύει περισσότερο στη μηχανιστική μετάδοση πληροφοριών και απομνημόνευση και λιγότερο στην αυτενέργεια, την ανακάλυψη, το διάλογο, την κατανόηση και τη σχέση των μαθηματικών με τον κόσμο γύρω μας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα δυσκολιών στο μάθημα των μαθηματικών. Ενδεχόμενες συνεπώς αποτυχίες στις πρώτες τάξεις του δημοτικού προκαλούν σοβαρό άγχος και αποστροφή για το μάθημα των μαθηματικών στις επόμενες τάξεις. Οι επαναλαμβανόμενες αποτυχίες λόγω τις ιεραρχικής φύσης των μαθηματικών σε συνδυασμό με παγιωμένες αναχρονιστικές αντιλήψεις για το μάθημα των μαθηματικών, όπως «γεννιέται κάποιος με μαθηματικό μυαλό», «τα κορίτσια είναι εκ φύσεως πιο αδύναμα στα μαθηματικά» ή «κανένας στην οικογένειά μου δεν ήταν καλός στα μαθηματικά», συχνά λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Δώδεκα Στρατηγικές Μνήμης, Μέρος Α’

Παρακάτω παρατίθενται στρατηγικές, που ενισχύουν τη μνήμη (κυρίως τη μνήμη εργασίας). Παρόλο που οι παρακάτω στρατηγικές απευθύνονται σε μαθητές, είναι εξίσου βοηθητικές και για ενήλικες. Όλοι, εξάλλου, μπορεί κάποια στιγμή να δυσκολευτούμε στην άμεση ανάκληση πληροφοριών και να χρειαστούμε βοήθεια.

Έχετε παρατηρήσει ποτέ, ότι η ανάκληση κάποιων πληροφοριών είναι πιο εύκολη συγκριτικά με την ανάκληση κάποιων άλλων; Για παράδειγμα, ενώ είναι εύκολο να θυμόμαστε πώς ανάβουμε τη μηχανή του αυτοκινήτου, δεν μπορούμε να θυμηθούμε εύκολα τα λόγια ενός θεατρικού έργου στο σχολείο. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει απαραίτητα να μας ανησυχήσει και μπορεί να συμβεί στον καθένα. Οι παρακάτω στρατηγικές μπορούν να μας βοηθήσουν να απομνημονεύσουμε και να ανακαλέσουμε πληροφορίες που είναι απαραίτητες.

21 Μαρτιου Παγκοσμια Ημερα Συνδρομου DOWN

ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN

Η Όγδοοη Μέρα (1996):   Μια συγκινητική ταινία που αναφέρεται στη σχέση ενός άνδρα με έναν άλλον άνδρα που πάσχει από Σύνδρομο Ντάουν σε σκηνοθεσία Ζακό Βαν Ντορμέλ. Ο Χάρι είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Μοναχικός, πολυάσχολος, επαγγελματίας - που δίνει διαλέξεις σε νέους πωλητές ασπιρίνης, εγκαταλειμμένος από τη γυναίκα του, που πήρε και τα δύο παιδιά τους, κοντεύει να ξεχάσει ποιος πραγματικά είναι. Στο δρόμο συναντά τον Τζορτζ, που πάσχει από Σύνδρομο Ντάουν και το έχει σκάσει από το ίδρυμα στο οποίο ζει, γιατί όλοι οι άλλοι πήγαν στα σπίτια τους με τους γονείς τους εκτός από αυτόν, μια που η μητέρα του έχει πεθάνει. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους, που με τον καιρό θα γνωριστούν και μέσα από μια πορεία γεμάτη δυσκολίες και εκπλήξεις θα γίνουν αχώριστοι. Πρωταγωνιστούν: Ντανιέλ Οτέιγ, Πασκάλ Ντικέν, Μίου-Μίου, Ενρί Γκαρσέν

The Memory Keeper's Daughter(2008):    Το 1964 ο γιατρός Ντέιβιντ Χένρι πήρε την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του. Χώρισε στη γέννα τα δίδυμα παιδιά που έφερνε στον κόσμο η γυναίκα του, για να της κρύψει πως το νεογέννητο κοριτσάκι τους έπασχε από σύνδρομο Ντάουν. Εμπιστεύτηκε το βρέφος σε μια ευσυνείδητη και πιστή νοσοκόμα, ενώ εκείνος εξαφανίστηκε από τη ζωή τους, μαζί με το νεογέννητο αδελφό της και τη γυναίκα του, η οποία δεν έμαθε ποτέ τίποτα. Τώρα πια, η κόρη του είναι μια όμορφη 25χρονη, ισορροπημένη κοπέλα, πλήρως εξοικειωμένη με τον εαυτό της, ενώ ο ίδιος βιώνει την κατάρρευση της οικογένειάς του. Το μυστικό που τόσα χρόνια κρατάει μέσα του τον στοιχειώνει και ο ίδιος γνωρίζει πως δε μπορεί ποτέ να αποκαλύψει την αλήθεια.

Εμείς οι Δύο (2009):    Ο Ντάνιελ, ένας 34χρονος απόφοιτος πανεπιστημίου με σύνδρομο Ντάουν, στην αρχή γίνεται φίλος, αλλά γρήγορα ερωτεύεται την όμορφη συνάδελφό του Λάουρα. Σκηνοθεσία Αντόνιο Ναχάρο, Άλβαρο Παστόρ, Με τους: Λόλα Δουένιας, Πάμπλο Πινέδα

 Αν Μ'αγαπάς  (2006):   Η Ειρήνη μένει έγκυος και το μωρό έχει σύνδρομο Down. Οι συγκρούσεις που αντιμετωπίζει είναι πολλές. Σκηνοθεσία: Κετικίδης Νίκος, Με τους: Μαρίνα Γκούμλα, Αστέρης Πελτέκης, Λάζος Τερζάς, Ελένη Μακίσογλου, Γιώργος Μπαγιώκης, Ιφιγένεια Δεληγιαννίδη, Στέργιος Τζαφέρης, Στέλλα Σμουλιώτη, Μαρία Θεοδοσίου, Ιωάννα Κατσαρού, Μαριάννα Αβραμάκη, Γρηγορης Παπαδόπουλος

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ Ή ΒΡΑΔΥΣ ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ;

Είναι ζωηρό παιδί ή παιδί με ΔΕΠΥ;

Η διαταραχή του βραδύ γνωστικού ρυθμού , γνωστή και ως SCT, είναι ένας σχετικά νέος όρος στην ψυχολογία και την ψυχιατρική. Είναι επίσης γνωστή  Διαταραχή Ελλειμματικής Συγκέντρωσης. Η διαταραχή βγήκε από την αρχική έρευνα του Δρ Russell Barkley, ο οποίος ειδικεύεται στην έρευνα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής. Προς το παρόν, δεν είναι μια επίσημη διάγνωση, αλλά μάλλον ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων που πιστεύεται ότι είναι ελαφρώς διαφορετικό από εκείνα που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της ΔΕΠΥ.

Είναι Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή Βραδύς Γνωστικός Ρυθμός;

Τα συμπτώματα για αυτή την προτεινόμενη νέα  διαταραχή μπορεί να ακούγονται γνωστά : τα παιδιά με βραδύ γνωστικό ρυθμό είναι επιρρεπή σε αφηρημάδα, μπορεί να έχουν δυσκολία να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους ή να βαριούνται πολύ εύκολα,  φαίνεται να ονειροπολούν, και συχνά δεν επεξεργάζονται πληροφορίες τόσο γρήγορα ή με την ίδια ακρίβεια σε σχέση με τα άλλα παιδιά.

Μερικά από αυτά τα συμπτώματα είναι παρόμοια με εκείνα που παρατηρούνται κυρίως σε άτομα με το τύπο της  "Απροσεξίας" της ΔΕΠΥ, είναι τα ακόλουθα:

·         Δεν δίνουν προσοχή στις λεπτομέρειες.

·         Δυσκολία εστίασης  της προσοχής της και της  οργάνωσης των καθηκόντων.

·         Μοιάζει να μην ακούει, ακόμα και όταν του μιλήσουν απευθείας.

·         Δεν ακολουθεί μέχρι τέλους τις οδηγίες.

·         Αποφεύγει  καθήκοντα που απαιτούν παρατεταμένη διανοητική προσπάθεια.

·         Χάνει πράγματα απαραίτητα για τις απαιτούμενες εργασίες.

·         Γίνεται  εύκολα έξαλλος και ξεχασιάρης στις καθημερινές δραστηριότητες.

Μερικές από τις βασικές διαφορές που πιστεύεται ότι υπάρχουν μεταξύ του τύπου Απροσεξίας της ΔΕΠΥ και του βραδύ γνωστικού ρυθμού  είναι ότι ο βραδύς γνωστικός ρυθμός περιλαμβάνει επίσης έλλειψη κινήτρων,  χαμηλή αυτοεκτίμηση και  χαμηλά επίπεδα ενέργειας. Το θέμα γίνεται πιο συγκεχυμένο καθώς μόνο μερικά από τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι κάποιοι από αυτούς με βραδύ γνωστικό ρυθμό μπορεί επίσης να πληρούν τα κριτήρια για οποιονδήποτε από τους  τρεις τύποι της ΔΕΠΥ: Τύπος  Απροσεξίας, Τύπος Υπερκινητικότητας-παρορμητικότητας  ή συνδυασμένος τύπος ΔΕΠΥ.

Ποια η διαφορά ανάμεσα στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και στη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με Υπερκινητικότητα;

Προς το παρόν, παραμένει αμφίβολο κατά πόσον ο βραδύς γνωστικός ρυθμός είναι μια πραγματική διάγνωση κι αποτελεί ξεχωριστό τύπο από τη ΔΕΠΥ. Γιατί είναι τόσο σημαντική η διάγνωση; Επειδή μια έγκυρη διάγνωση είναι απαραίτητη για έναν φορέα παροχής υγείας που πρέπει καλύψει τα έξοδα των θεραπειών. 

Ταχύτητα Επεξεργασίας και Μαθησιακές Δυσκολίες

 Οι περισσότεροι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας. Είναι σαν ο εγκέφαλος να τρέχει με 45 χιλιόμετρα την ώρα, όταν ο υπόλοιπος κόσμος (και όλες οι πληροφορίες του περιβάλλοντος) τρέχουν με 60 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτοί οι μαθητές υπερβαίνουν συνεχώς τον εαυτό τους χωρίς τελικά να  μπορούν να συμβαδίσουν. Έχουν δυσκολία στην αυτόματη και με ευχέρεια εκτέλεση απλών γνωστικών έργων ειδικά όταν απαιτείται νοητική απόδοση εστιασμένη στη συγκέντρωση.

Οι μαθητές που βιώνουν μια γενική δυσκολία στην ταχύτητα επεξεργασίας συχνά έχουν μαθησιακές δυσκολίες σε πολλούς από τους ακαδημαϊκούς τομείς, λόγω της αδυναμίας τους να επεξεργάζονται τα είδη των πληροφοριών γρήγορα και αυτόματα. Συγκεκριμένες δυσκολίες μπορεί να συναντούν:

Η ταχύτητα επεξεργασίας επηρεάζει:

• τη βραχυπρόθεσμη μνήμη (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη μακροπρόθεσμη ανάκτησης (υπό την πίεση του χρόνου)
• την ταχύτητα ομιλίας, εύρεση/ανάκληση  λέξης
• την ταχύτητα γραφής
• την ταχύτητα ανάγνωσης
• την προσοχή
• τον συλλογισμό (υπό την πίεση του χρόνου)
• τη γενική ταχύτητα απόκρισης